دو روز در سال جمعیت عظیمی از همتباران مهاجر ساکن کلانشهرها عازم دیار خود می‌شوند یکی اواخر دهه محرم و دیگری آخر اسفند ماه (چند روز پیش از عید نوروز) است.
این دو روز در تقویم رویدادهای لرون، برگشت به سرزمین پدری واجب است یکی مهمترین رویداد مذهبی لرون و دیگری روز زنده و شکوفا شدن طبیعت دیار لر است.
در کل ما مردم لر، مردمانی فوق‌العاده اجتماعی هستیم و با سکوت و خلوت بیگانه‌ایم باید خودمان دور هم ببینیم گرنه پژمرده می‌شویم.
اما به دو دلیل روزگارمان با ما ناخوش است. یک عدم تلاش جدی برای آبادی ملک پدری و در پی آن مهاجرت و دوری از آشنایان
دیگر بی توجهی به فرهنگ و هویت خود، که روی داد های لری فراموش شده یا کمرنگ شده جز آن است.
بیاییم یکبار بنشینیم با فرهنگمان سازش کنیم و برای آبادی خاک پدری قدم های کوچکی برداریم تا شاید فاصله ها بین ما کمتر شود
